در این مطلب، برخی از تبعات سوء و آسیب‌های ناشی از شبکه‌های ماهواره‌ای را اشاره می‌كنیم.

ترویج خشونت

   به خوبی روشن است که هویت هر اجتماع، بر پایه شخصیت افراد و به ویژه نوجوانان و جوانانش شکل می‌گیرد و هر مقدار كه افراد جامعه، مبتلا به صفات خشونت بار باشند، آن جامعه دارای ناآرامی‌ها و عدم امنیت بیشتری است، که به جرئت می‌توان گفت دیدن فیلم‌ها و اکشن‌های خشن به خصوص از نوع هالیوودی، تأثیر بسیاری در تحقق این وضعیت دارد.

سست شدن بنیان خانواده

   خانواده و افراد آن، سهم بسزایی در شکل‌گیری اجتماع دارند، که توجه به این امر مهم در جوامع اسلامی، منجر به شکل‌گیری و تحقق تمدن اسلامی می‌گردد. اما دشمن که به اهمیت این کانون پر مهر یعنی خانواده، به خوبی پی برده است، در جهت عفت‌زدایی از جوامع دینی و اسلامی، دست به تدوین و انتشار فیلم‌های نامناسب نموده است تا با تبلیغات گسترده، دامان همه آحاد جامعه را بگیرد.

الگوگیری غلط

   از دیگر تلاش‌های شبکه‌های ماهواره‌ای، ایجاد فرهنگ جایگزین به جای فرهنگ ایرانی - اسلامی و ارائه سبک زندگی با مدل غربی و یا الگوهای شرقی نزدیک به غرب می‌باشد. نشان دادن جلوه خرافی از دین، یکی از نمودهای این شیوه، جهت تغییر الگوی فرهنگی جامعه می‌باشد، که در این الگو ،افراد ضمن حفظ وابستگی‌های دینی و اعتقادی، با دین و فرهنگ اصیل فاصله گرفته و بیگانه می‌شوند.

دخالت در امور كشور

  یکی دیگر از آسیب‌هایی که جامعه ما با ورود ماهواره به خانه‌ها به آن دچار شده است، دخالت سیاسی قدرت‌های بیگانه در امور داخلی کشور است. این قدرت‌ها با راه‌اندازی شبکه‌هایی که، علی‌الظاهر دارند سعی می‌کنند خیلی بی‌طرفانه واقعیت‌های رخ‌داده را به اطلاع بینندگان بی خبر برسانند، خیلی زیرکانه، اخبار و اطلاعات را جهت‌دهی نموده و خواسته‌های خویش را به مخاطبین القاء كرده و حتی گاهی پا را فراتر از این گذاشته و مستقیماً از مخاطبینشان می‌خواهند که به مبارزه بپردازند.

   برخی از شبکه‌های ماهواره‌ای نیز به شایعه سازی، ایجاد فضای بدبینی و کاهش اعتماد اجتماعی در جامعه مشغولند که صد البته، بودجه آن‌ها نیز از طرف سازمان سیا و نهادهای مشابه آن تأمین می‌شود.

مخدوش شدن فرهنگ دینی

   دشمن از هر وسیله و رسانه‌ای برای مورد حمله قرار دادن فرهنگ مسلمانان بهره برداری می‌کند و ماهواره نیز یکی از این وسیله‌ها و رسانه‌هاست.

    در سال‌های اخیر، شبکه‌های ماهواره‌ای راه‌اندازی شده توسط دولت‌های غربی، تلاش فراوانی نموده‌اند تا با انواع روش‌ها، فرهنگ دینی جامعه را زیر سۆال ببرند و این حربه را گاهی با ایجاد شبهه، گاهی با تحقیر، گاهی با تخریب اساس مذهب و گاهی با سخت جلوه دادن اعمال مذهبی پیش می‌برند. این شبکه‌ها هیچ ابائی ندارند که حتی خیلی آشکارا به مقدسات مردم توهین نموده، یا آن‌ها را مسخره نمایند.

در سوره بقره، آیه 259، پروردگار عالم داستان شخصی به نام عزیر را ذکر می کند:

او در اثنای سفر خود در حالی که بر مرکبی سوار بود و مقداری آشامیدنی و خوراکی همراه داشت، از کنار یک آبادی گذشت. آن منطقه به شکل وحشتناکی در هم ریخته و ویران شده بود، و اجساد و استخوان های پوسیده ساکنان آن به چشم می خورد.

هنگامی که این صحنه وحشت زا را دید،گفت: چگونه خداوند این مردگان را زنده می کند؟!

(البته این سخن از روی انکار و تردید نبود، بلکه از روی تعجب بود زیرا قرائن موجود در آیه نشان می دهد که او یکی از پیامبران الهی بوده که خداوند در ذیل آیه با وی سخن گفته است و روایات نیز این حقیقت را تائید می کند.)

وقتی او این سوأل را مطرح کرد، ناگهان خداوند جان او را گرفت و یکصد سال بعد او را زنده کرد و از او سوأل نمود چقدر در این بیابان بوده ای؟!

او که خیال می کرد تنها زمان اندکی در آنجا توقف کرده فوراً در جواب عرض کرد: یک روز یا کمتر! به او خطاب شد که یکصد سال در اینجا بوده ای. اکنون به غذا و آشامیدنی خودنظری بیفکن و ببین چگونه در طول این مدت به فرمان خداوند هیچ گونه تغییری در آن پیدا نشده است، ولی برای اینکه بدانی یکصد سال از مرگ تو گذشته است، نگاهی به مرکب سواری خودکن و ببین از هم متلاشی و پراکنده شده، و سپس خطاب آمد نگاه کن به مرکبت و ببین خدا چه می کند.

او ناگهان دید که اجزا و ذرّات بدن الاغ به حرکت آمده و به هم چسبیدند و الاغ زنده شد.

عزیر هنگامی که این صحنه را دید گفت: «می دانم که خداوند بر هر چیزی توانا است»

یعنی هم اکنون آرامش خاطر یافتم و مسأله معاد را به طور محسوس دیدم.

برای دروغ هایمان ،

                 خدا را قسم میخوریم ،

                           و به حرف راست که میرسیم ؛

                                                  می شود جان ِ تــو…

چه دنیای عجیبی است!
ما همه با زندگی معامله می کنیم …!
با خودمان هم معامله میکنیم و با کسانی که دوستشان داریم هم …!

اگر نبخشی ، نمی بخشم
خیانت کنی ، خیانت میکنم
بدی کنی ، بدی میکنم
دروغ بگویی ، دروغ می گویم

و همیشه کوچک می مانیم ؛

بدون تجربه ی زندگی بالاتر و آرمانی تر …!

این را بدانیم که با خوب ، خوب بودن هنر نیست !

چه دنیای عجیبی است

همه میگویند،حرف دلت را بزن

اما هر وقت حرف دلم را زدم ، دل همه را زدم!!

بلند بخوان؛

درشت بنویس؛

آویزه ی گوشت کن که :

«تقوا» آن نیست؛

که با یک «تق»، وا برود …