***نکات طلایی***

نکات مهم درست کردن جوجه کباب خوشمزه
شاید بظنرتان درست کردن جوجه کباب ساده باشد و کار آنچنانی نداشته باشد. پیاز و آبلیمو و نمک و زعفران رو به تکه های جوجه اضافه کرده و روی آتش کبابمی کنیم.
شاید ساده به نظر برسه اما نکاتی داره که رعایت کردنشون جوجه کباب های خونگی رو بسیار بسیار لذیذ می کنه بدون اینکه گوشتش سفت شده باشه یا بی مزه باشه.
پس با من در این پست همراه باشید
۱- نکته ی اول در مورد آبلیمو و نمک هست. اول اینکه آبلیو و نمک جوجه رو سفت میکنه. حذفشون هم جوجه رو بی مزه میکنه. برس کشیدن ترکیب آبلیمو و نمک به جوجه ی نیم پز شده هم به اندازه ی کافی بهش طعم و مزه نمیده و باید همراه این مواد بمونه تا طعم بگیره.
خوب پس چی کار کنیم که هم گوشت سفت نشه و هم به اندازه ی کافی طعم بگیره.
ما باید دور تا دور جوجه ها رو باید با روغن مایع کاور کنیم تا در اثر موندن طولانی از نفود آبلیمو و نمک به تکه های جوجه جلوگیری کنه در عین حال حسابی طعم دار بشه.
پس قبل از اضافه کردن آبلیمو و نمک بهش روغن مایع (نه کره توضیح میدم) اضافه میکنیم و خوب مخلوط میکنیم تا جوجه ها با روغن کاور بشن بعد آبلیمو و نمک اضافه میکنیم به این شکل جوجه های طعم دار شده ی ما هرگز و هرگز سفت نخواهند شد.
کره هم چون در اثر سرما سفت میشه حتی اگر ذوبش کنیم باز چون جوجه ها سردند سفت میشه و جوجه ها خوب کاور نمیشن و جوجه در اثر تماس با آبلیمو و نمک سفت میشه برای این قسمت توصیه نمیشه. اما در آخر میتونید برای عطر و طعم بیشتر بهش ۱ ق غ کره ی مذاب اضافه کنید.
۲- نکته ی دوم در مورد شیوه ی خرد کردن پیاز هست. بعضی افراد پیاز رو رنده میکنند تا تکه های جوجه رو خوب بپوشونه. بعضی هم پیاز رو داخل خرد کن یا بلندر له میکنن تا جوجه ها حسابی مزه بگیرند.
به نظر من این روش غلطه. چرا ؟ چون اگر پیاز له یا رنده بشه به تکه های جوجه میچسبه و جدا نمیشه. بعد ما روی حرارت کباب میکنیم و این پیاز ها سریع میسوزند و ما گمان میکنیم رنگ جوجه عوض شده و پختش کافیه.
در حالیکه این پیازها هستند که طلایی (و بعضا قهوه ای و سیاه شدند و سوختند) و این باعث میشه پخت رو متوقف کنیم و گوشت مرغ به خوبی نپزه و همچنین پیازهای سطح جوجه بسوزن و تلخ بشن.
اگر پیاز رو به این شکل له کنید ما در جوجه کبابمون یک کاور تلخ و سوخته ی پیازی و گوشتی نپخته داریم.
پس رنده و له کردن پیاز ممنوع بهترین شکل خرد کردن پیاز خلال کردنش هست.
۳- نکته ی سوم در مورد زعفران هست. یک جوجه کباب اصل و حرفه ای حتما حتما زعفران اون هم به مقدار زیاد داره.
منتها مشکلی که وجود داره اینه که ما زعفران دم کرده (یا به اصطلاح آب زعفران) رو به جوجه ها اضافه میکنیم اما به جای اینکه تکه های جوجه طعم زعفرانی بگیرند پیازها و روغن و آبلیمو و خلاصه هرچی که داخلش ریختیم طعم زعفران میگیرند و بعدا این مواد زعفرانی دور ریخته میشه که به نظر من خسارته. خوب پس چی کار میکنیم؟
قبل از اضافه کردن هر چیزی به جوجه (هرچیزی شامل پیاز و آبلیمو و ……) به تکه های جوجه خام و خالص رعفران دم کرده اضافه میکنیم و به مدت ۱ ساعت (یا بیشتر) استراحت میدیم تا تکه های جوجه طعم و رنگ زعفران بگیرند بدون اینکه نگران رنگ و طعم گرفتن پیازها و آبلیمو و سایر مواد باشیم. بعد بهش سایر مواد رو اضافه میکنیم.
۴- نکته ی آخر هم در مورد ادویه جات هست. مرغ ذاتا بوی خاصی داره که ناپسنده. این بو به میزان قابل توجهی با پیاز و زعفران گرفته میشه. اما اضافه کردن سایر ادویه جات هم به رفع بوی بد مرغ و بهتر شدن طعم و بوش کمک شایانی میکنه.این مورد کاملا سلیقه ایه اما ادویه های پیشنهادی من ۱- پودر پیاز ۲- فلفل سیاه تازه آسیاب شده (نه مونده! توضیح میدم) ۳-مقدار بسیار اندکی پودر سیر
و یک نکته هم که حتما خودتون خوب میدونید اینه که به صورت کلی هر نوع ادویه ای رو دقیقا در همون لحظه ی مصرف باید آسیاب کرد. ادویه های آسیاب شده اگر بمونن به سرعت بو و طعم خودشون رو از دست میدن.
این یک قانون کلیه. هل. زعفران. فلفل سیاه. تخم گشنیز. و هر ادویه ی دیگه رو دقیقا در همون لحظه ی استفاده باید آسیاب کرد تا بیشترین میزان بو و طعم رو داشته باشیم.
پس مراحل کار مزه دار کردن جوچه کباب به این شکله:اول به تکه های جوجه ی خرد شده محلول غلیظ زعفران اضافه میکنیم و اجازه میدیم تکه های جوجه همراه با محلول زعفران ۱ ساعت بمونه.
بعد بهش روغن مایع اضافه میکنیم و خوب هم میزنیم تا تکه های جوجه کاملا با روغن مایع کاور شن.
بعد بهش آبلیمو و نمک و ادویه جات تازه آسیاب شده اضافه میکنیم مجددا یک ساعت استراحت میدیم و در نهایت بهش پیازی که خلالی خرد شده و در صورت دلخواه فلفل دلمه ای خرد شده اضافه میکنمحداقل برای مدت ۲ ساعت و حداکثر یک شب در یخچال بهش استراحت میدیم تا حسابی مزه بگیره.
بعدهم روی شعله ای یکنواخت و متوسط ( واز اون بهتر زغال سرخ) کبابشون میکنیم و با پلوی زعفرانی و کره و گوجه ی کبابی سرو میکنیم..
هشدارهای سرخ کردن مواد غذایی
سرخ کردن مواد غذایی با شرایط نادرست می تواند منجر به تجمع چربی در اطراف شکم و افزایش چربی بد خون گردد. به گفته ی متخصصان تغذیه استفاده نادرست از روغن های سرخ کردنی میزان LDL را افزایش می دهد.
نکات مهمی که باید در مورد سرخ کردن مواد غذایی بدانید:
سرخ کردن مواد غذایی و مصرف غذاهای سرخ کردنی با توجه به نوع روغن و درجه حرارت سرخ کردن تعیین کننده ی و افزایش دهنده ی چربی های بد خون می باشد.
یک کارشناس ارشد تغذیه با اشاره به باید و نبایدهایی که برای غذاهای سرخ کردنی بهتر است به کار گرفته شود گفت:مصرف غذاهای سرخ شده باعث افزایش چربی بد خون می شود و اگر روغن بیشتر از 150 درجه حرارت دریافت کند، میزان اسید چرب ترانس در آن نیز بالا می رود.
این متخصص تغذیه با بیان اینکه همه افراد باید از خوردن چربی بویژه غذاهای سرخ شده پرهیز کنند، گفت:در چند سال اخیر نتایج بررسی ها نشان داده است که اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع موجود در انواع روغن ها، ایزومر ترانس دارند و ایزومر ترانس اسیدهای چرب (به ویژه اسید چرب اشباع شده) می توانند چربی بد خون (LDL) را بالا برند.
وی گفت:در فرایند هیدروژناسیون روغن های مایع و تبدیل آن به روغن جامد، در اثر فشار و گرمای بالا برای هیدروژناسیون، مقدار زیادی ایزومر ترانس اسید چرب ساخته می شود که این ایزومر ترانس موجود در روغن جامد، باعث افزایش LDL می شود.

هشدار های استفاده از روغن های سرخ کردنی
این کارشناس ارشد تغذیه یادآور شد:در طی سرخ کردن غذاها، روغن اگر بیشتر از 150 درجه حرارت دریافت کند، میزان اسید چرب ترانس در آن بالا می رود، حال هرچه حرارت وارده به روغن بیشتر باشد یا زمان حرارت دادن طولانی تر شود، میزان اسید چرب ترانس بیشتر و مصرف این غذا باعث می شود تا چربی بد خون نیز بیشتر افزایش یابد.
در صورت جمع آوری روغن حرارت دیده و استفاده از آن برای بار دوم و سوم، میزان اسید چرب ترانس آن بسیار بیشتر و باعث بالارفتن LDL به صورت شدیدتری می شود.
وی اضافه کرد:ایجاد اسید چرب ترانس در تمام روغن ها وجود دارد. در نتیجه تا حد امکان روغن را حرارت ندهید و اگر هم لازم بود که غذایی سرخ شود، در مدت کوتاه و با حرارت کمتری (شعله کوچک اجاق) این کار انجام شود تا مقدار کمتری اسید چرب ترانس ساخته شود و روغن باقی مانده نیز دور ریخته شود.
منبع : ایسنا

serif;">خواندن سوره ی یس نزدمحتضر(شخص در حال مرگ)، موجب آسانی در مرگش می گردد.
هرکس در شب سوره ی یس بخواند، با مداد که از خواب برخیزد، آمرزیده شده است.
هرکس سوره ی یس را هر روز بخواند، خدای تعالی در روز قیامت از او حساب نمی کشد.
حضرت رسول (ص) وصیت فرمود به یکی از اصحاب که سوره ی یس را در بامداد و شبانگاه
بسیار بخوان تا در امان خدا باشی.
در قرآن سوره ای است که در نزد خدای تعالی آن را «عزیز» می خوانند و خواننده ی
آن را در قیامت« شریف»می خوانند وآن را شفاعت می دهند در حق جماعتی
که بیشتر از مردم قبیله ی«ربیعه» و «مضر» باشد و آن سوره ی «یس» است.
هرکس سوره ی «یس» را در شب یا در روز بخواند، خدای تعالی به او توفیق می دهد
که در شبانه روز دچار معصیت نشود.
رسول اکرم (ص) فرمود:سپاس برای خداوندی که امت مرا به سوره های «یس»
و «قل هوالله احد»و«آیه الکرسی» گرامی داشت.
هرکس که سوره ی«یس» را در قبرستان بخواند، خدای تعالی عذاب را
از اهل آن قبرستان در آن روز سبک می گرداند و برای خواننده ی آن به تعداد
کسانی که در آن قبرستان مدفونند، حسنات نوشته می شود.
به راستی که در قرآن سوره ای است که از خواننده ی خود شفاعت خواهد نمود وآن سوره یاسین است.
ونیز رسول اکرم (ص) فرمود: دوست دارم که سوره ی «یس» در قلب
هرانسانی از امتم باشد.(یعنی آن را حفظ واز برکند.»
حضرت امام جعفر صادق(ع) فرمود:هرکس که سوره ی «یس» را در روز و پیش از آن
که غروب شود بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پر روزی خواهد بود وهر کس آن
را در شب پیش از خواب بخواند، خدای تعالی هزار فرشته را نگهبانش می کند تا او را از هر آفتی
و شیطانی محفوظ نگهدارند.
کتاب: فضائل و خواص سوره مبارکه یس، نویسنده زین العابدین بهرامی، ص57
1.نجات از شعلههاى نوزده گانه آتش
عبدالله بن مسعود گوید: هر که خواهد از شعلههاى نوزده گانه آتش دوزخ نجات یابد، بسم الله الرحمن الرحیم گوید، زیرا بسم الله الرحمن الرحیم نوزده حرف است و خداوند تعالى هر حرفى را سپرى در برابر یکى از آن شعله ها قرار مى دهد.1
2.آغاز هر کار با نام خدا
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر امر مهمی اگر با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز نشود، آن امر ناقص و ناتمام خواهد ماند.2
3.جواز بهشت
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ کس به بهشت در نیاید مگر با جواز بسم الله الرحمن الرحیم به این گونه :
بسم الله الرحمن الرحیم این نوشتهاى است از سوى خداوند ویژه فلان پسر فلان ، او را در بهشت به جایگاه بلندى وارد سازید که شاخه هاى میوه آن آویخته و نزدیک و در دسترس باشد.3
4.اسم اعظم خداوند
امام رضا علیه السلام فرمودند: بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم (خداوند) از سیاهى چشم به سفیدى آن نزدیکتر است .4
5.معنى بسم الله
على بن حسن بن فضال به نقل از پدرش مى گوید: از حضرت امام رضا علیه السلام تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم را پرسیدم .
حضرت فرمود: گوینده که مى گوید: بسم معنایش این است که : سمهاى از سمههاى خداى را که همان عبادت است بر خود مىگذارم . گفت : عرض کردم : سمه چیست ؟ فرمود: یعنى علامت و نشانه .5
6.تفسیر بسم الله
حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام در تفسیر “بسم الله الرحمن الرحیم” فرموده است : اوست خدایى که تمام آفریدگان در مواقع نیازمندى ها و گرفتارى ها و شداید به هنگام قطع امید و گسستن اسباب از همه آنان که پایین از او، و غیر اویند، او را معبود خویش گرفته و به نیایش وى آهنگ مى کنند و مى گویند: بسم الله الرحمن الرحیم یعنى در تمام امور و کارهایم از خدایى که عبادت و پرستش تنها شایسته و سزاوار اوست ، کمک و یارى مى طلبم خدایى که چون دست فریادرس خواهى به سویش گشوده گردد، به فریاد رسد. ذات مقدسى که چون (از سر صدق ) خوانده شود اجابت فرماید.6
امام صادق علیه السلام فرمود: آنان (مخالفان ) را چه مى شود؟ خدایشان بکشد که (در نماز) عمدا، به آشکار و ظاهر، خواندن بزرگترین آیه در کتاب خدا را بدعت پنداشتهاند (و در این کار هیچ دلیلى ندارند) و آن آیه “بسم الله الرحمن الرحیم” مى باشد
7.ترک نام خدا
از ابن عباس (ره ) منقول است که گفت: هر کس بسم الله الرحمن الرحیم را ترک کند، محققا آیه اى از کتاب خداى تعالى را ترک گفته است .7
8.نشانه هاى مۆمن
امام حسن عسکرى علیه السلام فرمودند: علامات مۆمن پنج چیز است :
1- نماز پنجاه و یک رکعت در شبانه روزى از فریضه و نافله گزاردن .
2- انگشتر بر دست راست کردن .
3- بعد از نماز جبین را به خاک در سجده گذاشتن .
4- بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن .
5- زیارت اربعین را خواندن .8
9.گریز شیطان
پیغمبر گرامى خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هرگاه بنده بسم الله الرحمن الرحیم را قرائت کند، شیطان از وى بگریزد.9
10.بزرگترین آیه کتاب خدا
امام صادق علیه السلام فرمود: آنان (مخالفان ) را چه مى شود؟ خدایشان بکشد که (در نماز) عمدا، به آشکار و ظاهر، خواندن بزرگترین آیه در کتاب خدا را بدعت پنداشتهاند (و در این کار هیچ دلیلى ندارند) و آن آیه “بسم الله الرحمن الرحیم” مى باشد.10
پی نوشت ها :
1- مجمع البیان ، ج 1 ص 19.
2- تفسیر کشاف ، ج 1 ص 2.
3- بحارالانوار، ج 7، ص 83.
4- مجمع البیان ، ج 1و ص 18.
5- تفسیر البرهان ، ج 1، ص 44.
6- تفسیر البرهان ، ص 45.
7- تفسیر کشاف ، ج 1، ص 1.
8- اسرار عدد چهل ، ص 74.
9- لئالى الخبار، ج 3، ص 335.
10- مجمع البیان ، ج 1، ص 19.