قحطی…

وقتے بعضے مردها توے چراگاههاے خیابان گناہ مے چرند.

وبعضے زنها مثل دست فروشها، 

 ڪنار خیابان جواهرات بدلے و رنگ لباس خود را بہ نمایش مے گذارند
قحطے مے شود…

قحطے عفت و غیرت!

ثواب كسى كه آب نوشيده و ياد امام حسين (عليه السّلام) نموده و كشنده آن حضرت را لعنت كند.

محمّد بن جعفر رزّاز از كوفى از محمّد بن الحسين، از خشاب، از على بن حسّان، از عبد الرحمن بن كثير، از داود رقّى، وى مى‏ گويد:
در محضر مبارك امام صادق (عليه السّلام) بودم، حضرت آب طلبيدند و زمانى كه آب را نوشيدند ديدم در حضرت حالت گريه پيدا شد و دو چشم آن حضرت غرق اشك شد سپس به من فرمودند:
«اى داود خدا قاتل حسين عليه السّلام را لعنت كند، بنده‏ اى نيست كه آب نوشيده و حسين عليه السّلام را ياد نموده و كشنده ‏اش را لعنت كند مگر آنكه خداوند منّان صد هزار حسنه براى او منظور مى‏كند و صد هزار گناه از او محو كرده و صد هزار درجه مقامش را بالا برده و گويا صد هزار بنده آزاد كرده و روز قيامت حق تعالى او را با قلبى آرام و مطمئن محشورش مى‏ كند».

منبع:كامل الزيارات /ابن قولویه/ ترجمه ذهنى تهرانى، ص 348.

قلب خودمونوشارژکنیم….

یادمان نرود…

توجيهات نابجا…

بعضي براي سكوت خود توجيهاتي دارند و جملاتي را مي گويند از قبيل:

كار از كار گذشته است.

با يك گل بهار نمي شود.

ما و او را در يك قبر نمي گذارند.

عيسي به دين خود، موسي به دين خود.

ديگران هستند به ما چه ربطي دارد.

در زندگي شخصي افراد دخالت ممنوع است.

نانم قطع مي شود و مردم از من رنجيده مي شوند.

خجالت مي كشم و از او رودرواسي دارم.

ولي قيام امام حسين عليه السلام ثابت كرد كه با يك حركت خالصانه مي توان تاريخ را متحول كرد و با يك گل بهار مي شود.

ما بايد با طاغوت ها مبارزه كنيم، زير پا و سم اسب برويم ولي زير بار زور نرويم.سر به نيزه دهيم ولي در برابر ظلم سر خم نكنيم.

برگرفته از ره توشه راهيان نور، ج94، ص77