ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿

پرستاری، تنها نشانه های پرستاران نیست. پرستار کسی است که چشم از خود فرو بسته، از خود و تمایلات خود گذشته، خواب راحت را ترک گفته، خستگی را بر آسودگی ترجیح داده، نگاه از خویش بر گرفته و بر عزیزی که در رنج بیماری گرفتار آمده است نگران گشته است. رنج بیمار را در خود حس می کند و این رنجوری را بین بیمار و خود تقسیم می کند تا از رنج بیمار بکاهد. پرستاری آن است که از خودخواهی تهی شوی و به عشق رضایت حق، خود را سرشار از نوع دوستی و احسان سازی و این می تواند من و تو را هم به شوق اندازد.

عالمه غير معلمه : داناى نياموخته

فهمة غير مفهمه : فهميده بى آموزگار

كعبة الرزايا: قبله رنجها

نائبة الزهراء: جانشين و نماينده حضرت زهرا (س)

نائبة الحسين : جانشين و نماينده حضرت حسين (ع)

مليكة الدنيا: ملكه جان ، شهبانوى گيتى

عقيلة النساء: خردمند بانوان

عديلة الخامس من اهل الكساء: همتاى پنجمين نفر از اهل كساء

شريكة الشهيد: انباز شهيد

كفيلة السجاد: سرپرست حضرت سجاد

ناموس رواق العظمه : ناموس حريم عظمت و كبريايى

سية العقائل : بانوى بانوان خردمند

سر ابيها: راز پدرش على (ع)

سلالة الولاية : فشرده و خلاصه و چكيده ولايت

و ليدة الفصاحة : زاده شيوا سخنى

شقيقة الحسن : دلسوز و غمخوار حضرت حسن (ع)

عقيلى خدر الرسالة : خردمند پرده نشينان رسالت

رضيعة ثدى الولاية : كسى كه از پستان ولايت شير خورده

بليغة : سخنور رسا

فصيحة : سخنور گويا

صديقة الصغرى : راستگوى كوچك (در مقابل صديقه كبرى )

الموثقة : بانوى مورد اطمينان

عقيلة الطالبين : بانوى خردمند از خاندان حضرت ابوطالب (و در بين طالبيان )

الفاضلة : بانوى با فضيلت

الكاملة : بانوى تام و كامل

عابدة آل على : پارساى خاندان على

عقلية الوحى : بانوى خردمند وحى

شب میلاد دختر زهراست

هر کجا بنگری شعف برپاست

خانه مصطفی شده گلشن

دیده مرتضی شده روشن

مونس و یار مجتبی آمد

حامی شاه کربلا آمد

میلاد نور مبارک

*پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: کسی که یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل (ع) محشور خواهد کرد و او همانند برق خیره کننده و درخشان از صراط عبور می‏کند.

*مقام معظم رهبري: پرستار، فرشته رحمت برای بیمار است.

=========================

امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:

خشم و غضب، کلید هر گونه شرّ و بدى است.

دست بیفشانید و عود بسوزانید که یازدهمین

مسافر بهار، از راه می رسد؛ قدم هایش را

شکوفه باران کنید!

●●▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬●●●
(¯`’★•♥♥*اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ* ♥♥ •★’´¯)
●●●▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬●●

●●▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬●●●
(¯`’★•♥♥*اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ* ♥♥ •★’´¯)
●●●▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬●●

به شهادت رسیدن امام حسن عسکری (ع)

پس از آنکه حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) مسئولیت خود را در برابر دین و امت جدش، همچنین مسئولیت عظیم خود را در برابر فرزند منتظر خویش به انجام رسانید خبر شهادت خود را قبل از سال 260 هجری داده و حتّی ترس و نگرانی مادر گرامی خود را این گونه تسکین می داد که: امر الهی ناچار باید واقع گردد، پس نگران نباش… و اما این فاجعه همچنان که آن حضرت پیش بینی کرده بود اتّفاد و آن حضرت پس از آنکه در روز اوّل ماه ربیع الاوّل همان سال بینار گردید به رفیق اعلی پیوست1.

پس از این که آن حضرت بیمار گردید بیماری آن حضرت روز به روز شدیدتر می شد، تا اینکه در روز هشتم همان ماه به درجه ی رفیع شهادت نایل آمدند، همچنین روایت شده است که به ان حضرت سم خورانده شده و از جانب حکومت ترور گردیدند، چرا که سم را معتمد عبّاسی برای به شهادت رساندن آن حضرت فرستاده بود. همان کسی که از دیدن احترام و تعظیم امت نسبت به حضرت امام عسکری(علیه السلام) و تقدم او بر جمیع هاشمیان از علوی و عبّاسی بسیار خشمگین و ناراحت شده و تصمیم بر ترور و کشتن آن حضرت گرفته بود2.

آن حضرت در هنگام شهادت، غیر از پسرش ابوالقاسم محمّد(حضرت مهدی علیه السلام) فرزند دیگری از خود باقی نگذاشت که سن شریف آن حضرت در زمان وفات پدربزرگوارش پنج سال بود و خداوند متعال در همین سن قوّه درک حقایق و تمیز حق از باطل را به آن بزرگوار عطا نمود3.

حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) در کنار قبر پدربزرگوارش حضرت امام هادی(علیه السلام) در سامرا مدفون گردید2، اغلب تاریخ نویسان سال وفات آن حضرت را 260 ذکر کرده و به مکان دفن آن حضرت نیز اشاره نموده اند. اما سبب وفات آن حضرت را توضیح نداده اند4.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1-ارشاد336/2،مهج الدّعوات/274.

2-ابن حجر هیثمی،الصواعق المحرقه/314به نقل از ابن خلکان در وفیات العیان.

3-ارشاد339/2.

4-ارشاد336/2،عبدالرحمان بن علی جوزی،المنتظم126/7.

آخرین وصیت امام حسن عسکری علیه السلام

آفتاب امامت غروب می‌کرد، زیرا خداوند این گونه مقدّر کرده بود که این آفتاب از پس پرده غیبت صغرا و سپس غیبت کبرا پرتو افشانی کند. از این رو امام حسن عسکری(علیه‌السلام) بر دو بینش بسیار مهم تأکید کرد:

نخست: تأکید بر شناخت غیبت و گرفتن بیعت برای ولی الله اعظم امام منتظر(عج).

دوم: تحکیم شالوده های مرجعیت دینی

چه کسی بر جنازه امام حسن عسگری نماز خواند؟

بعد از درگذشت آن حضرت، همانگونه که دیدیم جعفر کذاب خواست بر پیکر برادر نماز بخواند که جانشینی خود را ثابت کند اما دست خداوند مکر او را برملا ساخت و نقشه هایش را برآب کرد و همانگونه که امام حسن عسکری(علیه السلام) پیش بینی کرده بودند شد و امام زمان (عج) بر پیکر پدر نماز خواند و معجزاتی از خود نشان داد و امامت خود را ثابت کرد

نماز بر جنازه امام حسن عسگری علیه السلام

شهادت حضرت امام حسن عسگری(علیه‌السلام) بازتاب بزرگی در سامرا داشت، آنجا که همه مغازه‌ها تعطیل شده و عموم مردم به سرعت و عجله به خانه امام ریختند،
احمد بن عبیدالله در روایتی آن روز بزرگ را این گونه توصیف می‌کند: هنگامی که خبر وفات آن حضرت منتشر شد شهر سامرا به خود ارزید و از همه جا این ضجه بلند شد که ابن الرشا از دنیا رفته است.(کمال‌الدین1/431)
بازارها تعطیل و در دکان‌ها بسته شد. بنی هاشم، کاتبان، فرماندهان، قاضیان، معدّلان و سایر مردم برای حضور در تشیع جنازه آن حضرت سوار شدند و شهر سامرا شبیه به عرصه محشر شده بود.(الفصول المهّمه/271)
پس از این که جنازه حضرت امام حسن عسگری(علیه‌السلام) تجهیز یعنی غسل و کفن شد، خادم آن حضرت عقید خارج شد و جعفر بن علی را صدا زده گفت: مولای من، برادر شما کفن شد، پس برخیز و برای او نماز بخوان. جعفر بن علی و به همراه او شیعیان که پیشاپیش آنان عثمان بن سعید عمری که یکی از وکیلان امام عسگری(علیه‌السلام) (و بعدها وکیل حضرت حجت علیه‌السلام) بود، داخل شدند.
هنگامی که وارد خانه شدند دیدند حسن بن علی -صلوات الله علیه- کفن شده و در تابوت قرار گرفته است، جعفر بن علی جلو رفت تا بر آن حضرت نماز بخواند. هنگامی که خواست تکبیر بگوید پس بچه ای که صورتش کمی گندمگون و موهایش مجعّد و دندان‌هایش فاصله دار بود، خارج شده، ردای جعفر را گرفت و به او گفت: ای عمو، من برای نماز خواندن بر پدرم سزاوارترم. جعفر در حالی که چهره‌اش عبوس و زرد شده بود پا پس نهاد و پسر بچه جلو آمده وبر او نماز خواند. (کمال‌الدین2/475)
بعد از درگذشت آن حضرت،همانگونه که دیدیم جعفر کذاب خواست بر پیکر برادر نماز بخواندکه جانشینی خود را ثابت کند اما دست خداوند مکر او را برملا ساخت ونقشه هایش رابرآب کرد وهمانگونه که امام حسن عسکری (علیه السلام) پیش بینی کرده بودند شد وامام زمان (عج) بر پیکر پدر نماز خواند ومعجزاتی از خود نشان دادوامامت خود را ثابت کرد
هنگامی که جنازه امام حسن عسگری(علیه‌السلام)را از اندرونی خارج کردند ابو عیسی فرزند متوکل با امر خلیفه،معتمد عباسی بروی نماز خواند. (کمال‌الدین1/43و به نقل از بحارالانوار50/328)
البته این کار برای این بود که افکار عمومی را در رابطه با شهادت حضرت امام حسن عسگری(علیه‌السلام) را گمراه نمایند.گویا که حکومت در این مسئله دست نداشته است و بلکه بلعکس از این امر ناراحت نیز بوده است.چرا که آنان در ایام بیماری امام در ظاهر برای مداوای آن حضرت اهتمام زیادی به خرج دادند و مردان بزرگ دربار عباسی نیز برای تشیع جنازه آن حضرت آمدن بودند.