به همت معاونت پژوهش مدرسه علمیه حضرت خدیجه کبری(س) سوسنگرد نشست کرسی آزاداندیشی با موضوع «فضای مجازی،آسیب ها ومزایا»برگزارشد.زینب بوحمیدی مدیر مدرسه علمیه حضرت خدیجه کبری(س) سوسنگرد بااشاره به برگزاری کرسی آزاداندیشی در این مدرسه علمیه تصریح کرد:این نشست با حضور استادامین نژادسبهانی به عنوان استادصاحب نظر،سرکارخانم بتول ساعدی زاده به عنوان استادداور واستادرحیم سواری به عنوان استادمنتقد برگزارشد.
وی افزود:مساله ی پررنگ شدن فضای مجازی در بین خانواده هاو علی الخصوص بین جوانان یکی از مسائل ضروری است که بایدهرطلبه وعلی الخصوص مبلغان در حوزه های علمیه باهدف راهکاری وجهت دهی به این معضل به آن توجه داشته باشند.
همچنین استادرحیم سواری (استادمنتقد)خاطرنشان کردند:اثرات مخرب فضای مجازی به مراتب از اثرات مخرب جنگ تحمیلی بیشتراست وفیلترکردن برخی از سایت های مخرب مشکل را حل نمی کند لذاپیشنهادمی شود مراجع متخصص این کار یا سازمان قدرتمند تاسیس شود که متخصص با روش های علمی وپیشگیری به درمان افرادی که مبتلا به این بیماری های روحی،روانی شده اند.

10رمضان - وفات حضرت خديجه كبري(س)

سال دهم بعثت: وفات حضرت خديجه كبري(س)
اُمّ المؤمنين، حضرت خديجه كبري (س) دختر خويلد بن اسدبن عبدالعزي نخستين همسر رسول خدا(ص)، از زنان شريف، اصيل و نامدار عرب و اسلام مي باشد. وي با اين كه در عصر جاهليت، در مكه معظمه ديده به جهان گشود و در آن شهر قبيله گرا و طايفه مدار رشد و كمال يافت، در عفت، نجابت، طهارت، سخاوت، حسن معاشرت، صميميت، صداقت، مهر و وفا با همسر، كم نظير بود و وي را در آن عصر، طاهره و سيده نساء قريش مي خواندند و در اسلام يكي از چهار بانويي كه بر تمام بانوان بهشت فضيلت و برتري دارند، شناخته شد و جز دختر ارجمندش حضرت فاطمه زهرا(س)، هيچ بانويي اين مقام و فضيلت را نيافت.(1)
وي پيش از ازدواج با رسول خدا (ص)، در آغاز با هند بن بناس تميمي، معروف به “ابوهاله” و پس از وي با عتيق بن عابد مخزومي ازدواج كرد و از هر دوي آن ها داراي فرزند شد. پس از مرگ همسر دوم، خديجه كبري (س) با درايت و خردمندي خويش صاحب دارايي فراوان شد و كاروان هاي متعددي براي بازرگاني به راه انداخت.
حضرت محمد (ص) كه پيش از بعثت، بنا به سفارش عمويش ابوطالب (ع) در يكي از سفرهاي كارگزاران خديجه شركت كرد و سود فراواني نصيب وي نموده بود، علاقه خديجه را به خويش جلب و زمينه ازدواج با وي را فراهم كرد.
خديجه كبري (س) در چهل سالگي با امين قريش، حضرت محمد (ص) كه در سنّ بيست و پنج سالگي بود ازدواج كرد (2) و زندگي شرافتمندانه و اصيلي را پايه ريزي كردند، كه در تاريخ بشريت بي همتا و بي مانند است.
خديجه كبري (س) به پيامبر(ص) عشق و علاقه ويژه اي داشت و هنگامي كه آن حضرت مبعوث به رسالت شد، تمام توان و دارايي هاي خويش را در اختيار آن حضرت گذاشت، تا در راه اسلام و باروري آن هزينه كند. او نخستين زني بود كه به آن حضرت ايمان آورد و در اين راه مشقت ها و آزارهاي فراواني از سوي قريش و اهالي مكه متحمل گرديد.(3)
وي تا زنده بود، در تمام صحنه ها يار و ياور رسول خدا (ص) و موجب تسلي قلب شريف آن حضرت بود و در روزگار سخت تبعيد در شعب ابي طالب، هيچ گاه آن حضرت را تنها نگذاشت و با تمام وجود از وي پشتيباني و نگه باني مي كرد.
سرانجام اين بانوي فداكار، پس از يك عمر تلاش و كوشش و 25 سال خدمت به رسول گرامي (ص) و دين مبين اسلام، پس از بازگشت از محاصره قريش در شعب ابي طالب به مكه معظمه، در دهم رمضان سال دهم بعثت، جان به جان آفرينان تسليم و روح مطهرش به اعلي عليين عروج نمود.
پيامبراكرم (ص) در مدت كوتاهي، دو يار و پشتيبان خويش، يعني عمويش ابوطالب و پس از وي، خديجه كبري (س) را از دست داد و از اين باب، بسيار اندوهگين و ماتم زده بودو روزگار سختي را پشت سر مي گذاشت. به همين جهت، آن سال را “عام الحزن” (سال اندوه) ناميدند.
پس از غسل و كفن بدن مطهر خديجه كبري (س)، پيامبر(ص) وي را در حجون مكه به خاك سپرد.(4)
خديجه (س) در خانه پيامبر(ص) داراي دو پسر به نام هاي قاسم و عبدالله (معروف به طيب و طاهر) و چهار دختر به نام هاي زينب، رقيه، ام كلثوم و حضرت فاطمه زهرا(س) گرديد.(5)
پيامبراكرم (ص) در شأن همسرش خديجه (س) فرمود: سوگند به خدا، پروردگار كسي را بهتر از خديجه نصيبم نكرد. زيرا در حالي كه مردم، كفر مي ورزيدند، او به من ايمان آورد؛ در حالي كه مردم تكذيبم مي كردند، او مرا تصديق كرد؛ در حالي كه مردم محرومم كرده بودند، او با دارايي هاي خود با من مساوات كرد و خداوند از او به من فرزنداني عطا كرد، كه از ساير همسرانم چنين موهبتي نصيبم نشد.(6)
پی نوشت ها:
1- رمضان در تاريخ (لطف الله صافي گلپايگاني)، ص 66
2- تذكره الخواص (ابن جوزي)، ص 271؛ كشف الغمه (علي بن عيسي اربلي)، ج2، ص 79
3- رمضان در تاريخ، ص 72
4- رمضان در تاريخ، ص 64؛ تاريخ اليعقوبي، ج2، ص 35؛ المنتخب من ذيل المذيل (طبري)، ص 86؛ البدايه و النهايه (ابن كثير)، ج3، ص 156؛ كشف الغمه، ج2، ص 79
5- منتهي الآمال (شيخ عباس قمي)، ج1، ص 108؛ زندگاني چهارده معصوم(ع) (ترجمه اعلام الوري)، ص 211
6- تذكره الخواص، ص 273؛ رمضان در تاريخ، ص 76؛ كشف الغمه، ج2، ص 78

بسمه تعالی

احکام ماه مبارک رمضان
جویدن آدامس
سوال: جویدن آدامس در حال روزه چه حکمی دارد؟
امام خمینی(ره): جویدن آدامس و بلعیدن آب دهانِ ناشی از آن نیز، هرچند طعمی از آن داشته باشد- در صورتی که آن طعم به جهت خرد شدن اجزای آدامس نباشد- اشکال ندارد.
آیت الله بهجت(ره): جویدن آدامس فی حد نفسه اشکال ندارد به شرط اینکه شیرینی و ذرات آن به حلق نرسد.
آیت الله خامنه ای(دام ظله):« بسمه تعالی». اگر چیزی از آن به حلق برسد مبطل است و گرنه روزه صحیح است.
آیت الله خویی(ره): جویدن آدامس و بلعیدن آب دهانِ ناشی از آن نیز، هر چند طعمی از آن داشته باشد- در صورتی که آن طعم به جهت خرد شدن اجزای آدامس نباشد- اشکال ندارد.
آیت الله سیستانی(دام ظله): «بسمه تعالی». اگر چیزی فرو ندهد اشکال ندارد.
آیت الله فاضل لنکرانی(ره): «بسمه تعالی». اگر مواد آن بصورت مایع یا غیر مایع وارد حلق شود مبطل روزه است والا خیر.
آیت الله مکارم شیرازی(دام ظله): با توجه به اینکه اجزا آن (آدامس) تدریجا جدا می شود، جایز نیست.
«مدرسه علمیه خواهران حضرت خدیجه کبری(س)-سوسنگرد- واحدپژوهش وفرهنگی»

استفاده از بخُور و قطره در بینی در حال روزه
سوال: الف) بخوردادن برای روزه دار چه حکمی دارد؟
ب) ریختن قطره در بینی برای روزدار چه حکمی دارد؟
امام خمینی(ره): الف) در صورتی که بخار به صورت آب در دهان درآید و آن را فرو دهد، روزه را باطل می کند.
ب) مکروه است. و در صورتی که به حلق برسد، موجب بطلان روزه می شود.
آیت الله بهجت(ره): الف) در صورتی که بخار غلیظ نباشد مبطل روزه نیست، احتیاط مستحب اجتناب است.
ب) مکروه است. و در صورتی که به حلق برسد، موجب بطلان روزه می شود.
آیت الله خامنه ای(دام ظله): الف) در صورتی که بخار به صورت آب در دهان درآید و آن را فرو دهد، روزه را باطل می کند.
ب) مکروه است. و در صورتی که به حلق برسد، موجب بطلان روزه می شود.
آیت الله خوئی(ره): الف) احتیاط واجب آن است که روزه دار بخار غلیظ را به حلق نرساند.

te mso 9]> Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

�وان آخرین راه علاج- برای زوجینی که با گذشت زمان و مراجعه به پزشکان متعدد موفق به عمل زناشویی نشده اند، چه حکمی دارد؟

آیت الله بهجت(ره): جایز نیست.

آیت الله خامنه ای(دام ظله): جایز نیست.

آیت الله سیستانی(دام ظله):هرکدام که مشکلی ندارد نگاه با شهوت نباید بکند و آن که مشکل دارد بنابر احتیاط نباید نگاه کند و می تواند به غیر مراجعه کند با رعایت الاعلم فالاعلم.

آیت الله فاضل لنکرانی(ره): اگر درمان ضروری باشد و راه درمان منحصر به آن باشد بمقدار ضرورت مانعی ندارد.

آیت الله مکارم شیرازی(دام ظله): در صورتی که واقعا راه درمان منحصر به فرد باشد به مقدار ضرورت مانعی ندارد.

چت در اینترنت

سوال: حکم چت با هم جنس در اینترنت(حرفهای ناپسند) چیست؟ اگر چت با غیر همجنس باشد چطور؟(درباره ی حرفهای روزمره،علمی، اسلامی و ناپسند)

ب) اگر جنس طرف مشخص نباشد حکم چگونه است؟

ج) نشان دادن خود به وسیله ی دوربین پخش مستقیم به نامحرم یا همجنس با تصویرمحجب یا غیر محجب چه حکمی دارد؟

د) حکم نگاه کردن آنها(چه محجب باشند چه غیر محجب) از طریق پخش مستقیم با شهوت یا بدون شهوت چیست؟

و) امر به معروف به چه کسانی و تا چه حدی جایز است؟ و حکم تبلیغ دین اسلام به نامحرم کافر و دوستی با او چیست؟

آیت الله بهجت(ره): حرام است اگر معرضیت ریبه و یا محرم دیگری باشد.

آیت الله خامنه ای(دام ظله): الف تا د- هرگونه ارتباط صوتی یاتصویری که همراه با لذت بوده یا مستلزم مفسده و خوف وقوع در گناه باشد، جایزنیست.

و- با وجود شرایط و حفظ مراتب وظیفه همگانی امر به معروف و هنی از منکر زبانی می باشد و دوستی و رفاقت با نامحرم جایز نیست.

آیت الله سیستانی(دام ظله): الف) اگر خوف وقوع در حرام یا مشتمل برکلمات مثیر شهوت باشد جایز نیست.

ب) فرقی نمی کند و ملاک آن گذشت.

ج) نشان دادن جاهائی که پوشاندن آن لازم است با دوربین پخش مستقیم جائز نیست و نیز نشان دادن جاهائی هم که پوشاندن آن لازم نیست اگر به قصد تحریک شهوت دیگری باشد جائز نیست.

د) جائز نیست مگر به جاهایی مثل صورت زن اگر بدون شهوت باشد.

و) هرکجا احتمال تاثیر باشد واجب است ولی از مقارنات حرام نباید استفاده نمود.

آیت الله فاضل لنکرنی(ره): الف) آنچه که فاسد است، یا تالی فاسد دارد و اثرات مخرب اخلاقی و اجتماعی دارد جایز نیست.

ب) به پاسخ قبل مراجعه شود.

ج) بطور غیر محجب جایز نیست و همینطور است اگر محجب باشد و مفسده داشته باشد.

د) اگر مفسده داشته باشد جایز نیست.

و) هر جا که شرایط آن تحقق یابد واجب است و فرقی بین افراد مختلف نیست.

آیت الله مکارم شیرازی(دام ظله): بهتر این است که از تمام اینها پرهیز شود.

:p

چرا اينقدرزود باورهستیم؟ چرا قبل از قبول حرفی درباره آن خوب فکر نمی‌کنیم؟ بسیاری از مشکلاتی که امروزه

برایمان پیش می‌آید و با آنها در حال دست و پنجه نرم کردن هستیم معلول این زودباوریمان است! زودباوری و

دهن بینی ثمره کوته خردی و نداشتن توانایی در درک روابط علت و معلولی و نداشتن آشنایی با محیط اجتماعی

وتشخیص ندادن دوست از دشمن و راست از دروغ و صحیح از غلط است.ساده‌لوحی حماقت نیست و حماقت

نادانی نیست. آن‌گاه که ازچیزی سر درنمی‌آوریم، پیش می‌آیدکه تصورهای خطایی درباره‌ آن داشته باشیم.

ساده‌لوحی گاه از یک معصومیت اخلاقی برمی‌خیزد. انسان‌های نیک اخلاق معمولا زودباور و خوش‌قلب اند که در

بسیاری از مواقع این خصلت خوب کاردست‌شان می‌دهد. افراد سطحی‌نگر، بسیارزود باورند وبه راحتی می‌توان

فضای ذهنی‌شان را اشغال کرد وزمام اندیشه‌شان را به دست گرفت.

این افراد به دلیل اینکه به معضلات هر مسئله توجه ندارند و از تجربه و تحلیل عمیق و همه جانبه مسائل زندگی

عاجزند، به سرعت و به سهولت به «یقین» و اطمینان می‌رسند. به طور اصولی شایسته است که انسان‌ها

نسبت به یکدیگر با اعتماد رفتار کنند ولی وجود درجه‌ای از احتیاط نیز در رفتارهای اجتماعی ضرورت دارد

زیراممکن است گفتاردیگران چه به صورت ارادی و چه به صورت غیرارادی گاهی درست نباشد. اما پذیرش بی

چون و چرای گفته دیگران نیز کارصحیحی نیست البته در دوران کودکی، کودک گفته‌های افراد بزرگ‌تر را بدون

چون وچرا به عنوان واقعیت قبول می‌کندکه در نتیجه اهمیت دارد بزرگ‌ترها جز با راستگویی با آنان رفتار نکنند،

اگر پذیرش بی‌قیدوشرط گفته دیگران در دوران جوانی و بزرگسالی هم تداوم یابد یا ناشی از مشکلات هوشی

و کارکرد پايین‌ترازطبیعی ذهنی یا ناشی از ساده‌دلی فرد است که به طور احتمالی در محیط ساده و صمیمی

بار آمده است و ازرفتار جوامع پیچیده شهری که گاهی نیزمنطبق با درستکاری و صداقت کامل نیست بی‌خبر

است.افراد در تعامل با ديگران نياز به ارزيابي گفته‌هاي يکديگر دارند وزودباوري در افراد تحت تاثير عوامل

گوناگوني چون سن به خصوص در کودکان نداشتن تجربه‌ کافي در ارتباط با ديگران، ميزان هوش افراد در

تشخيص درستي يا نادرستي آنچه با آن روبه‌رو هستند، شکل مي‌گيرد. کمبود ميزان مطالعه،کاهش سطح

آگاهي‌هادرباره موضوعات گوناگون، محدوديت‌هاي فرهنگي و اجتماعي درمحيط زندگي و برقراري ارتباطي

محصور با ديگران ونداشتن قدرت نقادي گفتار اطرافيان زمينه‌هاي بروز زودباوري راگسترش مي‌دهد.افراد تلقين‌

پذير و زودباورعمومابا مشکلات عديده‌اي درخصوص معاملات بين‌فردي، مسائل مادي،ازدواج و شغل مواجه

هستند لذا به سادگي تحت تاثير امواج اجتماعي و فرهنگي قرار گرفته و به مسيري خلاف احوالات زندگي

خود کشيده مي‌شوند.وچه بسا زودباوری آنها موجب از هم پاچیده شدن کانون های گرم خانواده ها شده است.

افرادزودباور با ارتقاي سطح تجربه، مطالعه و مشورت با افراد صاحبنظر و خيرخواه مي‌توانندخود را از وجود

دام‌هاي دروغين نجات دهند.

پیشنهاد می کنیم:

اهل تحقیق باشید، بدون تحقیق تصمیم نگیرید. تحقیق کردن توسط بزرگان دینی و غیردینی بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
در کتاب‌های معتبر و افراد شاخص دنبال جواب‌های خود باشید.
اگر 20 نفر هم گواه بر یک امر دادند دلیل بر درستی آن نیست. عقل خود و آموزه‌های دینی درست را سرلوحه کار و عمل خود قرار دهید.
کمی متفاوت با بقیه باشید و فريب دوستان و فامیل‌های منحرف را نخورید.
چشم‌هایتان را بشویید و طوري دیگر بنگرید.
اگر همه در چاه جهالت سقوط می‌کنند دلیل نمی‌شود شما نیز با آنها به ژرفای نادانی پرت شوید.
سعی کنید ساده لوح و زودباور نباشید.