باسمه تعالی

کلمة تقوی که از مادة « وقایه » و به معنای نگه داری است ، در جایی به کار می رود که بخواهند کسی یا چیزی را که در معرض خطر و فساد است ، نگه داری کنند . این معنای لغوی وقایه است ، و تقوا که مصدر و یا اسم مصدر از « اتّقا » است ، همین معنا را در بردارد . امّا تقوی به عنوان یک مفهوم اخلاقی ، دارای نکته خاصی است ، و آن این است که انسان احساس کند که در اثر بعضی از رفتارها کمال و صفای روح و ارزش وجودی اش به خطر می افتد

تقوا سرلوحة دعوت و سفارش همة پیامبران الهی بوده است . اهمیّت تقوا و علّت آنکه همه روی آن تأکید شده ، اساساً دین و ارسال پیامبران و نازل کردن کتابهای آسمانی برای این بوده که بشر راه سعادت خویش را پیدا کند و با جدیّت آن راه را بپیماید

در نظام ارزشی اسلام ، تقوی بدون ارتباط با خداوند ( الله ) ، هیچگونه ارزشی ندارد و به طور مستقیم یا غیرمستقیم با خداوند مربوط است

تقوا آدم را به سه خصلت فرا می خواند : آگاهی در دین ، زهد و بریدن از دنیا و الفت به لقاء الله، حیاء نیز آدمی را به سه صفت دعوت می کند یقین و اخلاق نیک و تواضع ورع نیز انسان را به سه خصلت فرا می خواند : صداقت و راستگویی سرعت به نیکی ها و ترک شبهات » .

فقدان راهنمایان فرهنگی در محیط خانواده و خارج از محیط خانواده و عدم کنترل عوامل انحراف در مسیر فضیلت و تقوا ، بالاترین مصیبتی است که حیات اجتماعی را در جنبه های مختلف تهدید می نماید . یکی از ویژگیهای برجسته اسلام این است که؛امتیازات خانوادگی ، قبیله ای ، عشیره ای و طبقاتی را به کلّی لغو کرده  وتقوا راشرط تصدی امورمختلف می داند.زیرا با شناخت خداوند و خوف خشیت الهی ، انسان مرزها را رعایت می کند و با تقوایی که در وجود او پدید می آید استعداد این را پیدا می کند که خداوند نور فرقان به او مرحمت کند که تأیید کنندة قوة عاقله است .

کلیدواژه : تقوا ، اثر،فجور،نقش،آیات،روایات