باسمه تعالی

امام سجاد(ع) چهارمین امام از ائمه اهل بیت(ع) است.آن حضرت شاهدهمه ی سختی ها وبلاها که در روزگار جدش امیرمومنان روی داده بود همزمان بود. دوره ای که امام سجاد(ع) در آن زندگی می کرد دورانی بود که همه ی ارزش های اسلامی و دینی دستخوش تحریف امویان قرار گرفته و مردم می بایست با عنوان برده ی حکام با آن ها بیعت کنند. احکام اسلامی بازیچه ی دست افرادی چون حجاج و عبدالملک بن مروان بود. حجاج عبدالملک را برتر از رسول الله(ص) می شمرد. از مردم جزیه می گرفت و بااندک افترایی مردم را به دست جلادان می سپرد. در سایه چنین حکومتی آشکار است که تربیت دینی مردم تا چه اندازه تنزل کرد و ارزش های جاهلی چگونه احیاشده است.امام سجاد(ع) در چنین شرایطی عهده دار مسئولیت خطیر امامت شد. مهمترین ویژگی هایی که امام سجاد(ع) به وسیله ی آن ها توانست اقلیت شیعیان را حفظ و معارف اسلامی را منتشر کند عبارتنداز عبادت،دعاو گریه و آزاد نمودن بردگان. آن حضرت در بیشترقیام هایی که رخ دادند کناره گیری و سکوت کردند و در برخی از آن ها که هدفشان الهی نبود آن ها را تایید نکردند. انگیزه آن حضرت از سکوت دو عامل بود:یکی حفظ دین و کیان اسلامی و دوم جلوگیری از نابودی شیعه بود.

کلیدواژه ها:سیره- سیاست- امام