برگزاری اولین جلسه دوره ی مهارت افزایی مبلغات سنتی برای حدود 40نفر باحضور اساتید حوزه حجت الاسلام والمسلمین چلداوی  و حجت الاسلام والمسلمین سواعدی به زبان بومی(عربی) توسط مدرسه ی علمیه خدیجه کبری(س) سوسنگرد.(مورخ 1399/5/6روز دوشنبه)

عناوین تدریس شده دراین دوره:

1- مختصری از تاریخ کربلا که در آن ،دلیل اعزام مسلم بن عقیل به کوفه توسط امام حسین(ع)، دلایل حرکت امام حسین در روز 9ذی الحجه ازمکه به کوفه مورد بحث قرار گرفت.

2- آشنایی عمومی با شبهات که در ذیل آن رد شبهه سجده کردن بر مهر،رد شبهه صلوات برپیامبر(ص) و خاندانش، مورد کنکاش واقع شد.

این جلسات با پیشنهاد مدرسه علمیه خدیجه کبری(س) سوسنگرد و مشارکت جمعیت بانوان فرهیخته سازمان تبلیغات اسلامی دشت آزادگان همزمان در دو شهر سوسنگرد وبستان برگزار گردید.

***لازم به ذکر است این دوره با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی صورت گرفت.

برگزاری نشست علمی با عنوان “بررسی و ارتقاء شاخص های عفاف در زنان چادری” با حضور سرکار خانم دکتر طباطبایی استاد حوزه و دانشگاه و رئیس اداره راهبری مدارس علمیه جنوب در مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران قم. (مورخ25/4/1399)

سرکار خانم طباطبایی بیان کرد: پوشیدگی زن نگهبانی از حریم وجودی زن می باشد و نشان دهنده ی جایگاه متعالی زن نزد خداوند است.

وی اضافه کرد: نوع پوشش زن معرف شخصیت و عفیف بودن آن است.جایگاه تربیتی زن،جایگاه والایی است به همین دلیل در بیانات بزرگان و اهل بیت(ع) به آن تاکید شده است.

استاد طباطبایی خاطر نشان کرد: خداوند متعال در قران به مساله ی حجاب و رعایت حریم و عفاف مستقیم و غیرمستقیم اشاره نموده است.

وی ادامه داد: زنان باید از هرلباسی که سبب تحریک جنس مخالف می شود پرهیز کنند زیرا گاهی خود لباس نماد تبرج و خودنمایی تلقی می شود.

استاد مربوطه خاطر نشان کرد: ضعف ایمان اصلی ترین عاملی است که موجب افتادن در دام شیطان می شود همچنین مد و مدگرایی و تبعیت از غربزدگی را می توان به عنوان عاملهای دیگر برشمرد .

دکتر طباطبایی در پایان اظهار داشت: چادر به تنهایی ملاک و معیار محجبه بودن زنان نیست بلکه حیا و عفت و رعایت حریم ها و پرهیز از تبرج در پوشیدگی موجب رضایت و خشنودی خداوند متعال می گردد.

رخداد غدیر در ذی الحجه سال دهم هجرى، تنها یک حادثه تاریخى نیست؛
غدیر، تنها نام یک سرزمین نیست، یک تفکر است؛
نشانه‏اى است از تداوم خط نبوت؛
چشمه‏اى است که تا پایان هستى می ‏جوشد؛
غدیر، روز اکمال دین، اتمام نعمت و موجب خشنودى خداست؛
روز بزرگ، روز گشایش و روز تکامل است؛
غدیر، نه تاریخ است، نه جغرافیا و نه روایت، بلکه ولایت است؛
پیشوند غدیر، رسالت است و پسوند آن، ولایت و امامت.

چه ارتباطی بین کرامت و سیره رضوی وجود دارد که دهه منتهی به ولادت آن حضرت (علیه السلام) دهه کرامت نام گرفته است؟

تمامی روایاتی که بیان شد از امام معصوم است و امام (علیه السلام) تا خود به آنها عمل نکند دیگران را به آن عمل دعوت نمی کند؛ حضرات معصومین (علیهم السلام) به عنوان امامان کریم هم شناخته می شوند پس نخستین کرامت کنندگان اند.

در پاسخ به چرایی تقارن دهه کرامت با ایام ولادت ثامن الائمه (علیه السلام) باید گفت همه ائمه (علیهم السلام) تجلیگاه اسماء الهی هستند، یعنی وقتی ایشان را رضا می نامیم این صفت تنها به امام هشتم (علیه السلام) محدود نمی شود بلکه همه ائمه (علیهم السلام) به رضای الهی رضا هستند اما تجلی خاص این رضایت در زندگانی آن حضرت (علیه السلام)، ایشان را به رضا شهره کرده است چراکه حتی بسیاری از علویان متاسفانه ثامن الائمه (علیه السلام) را در پذیرش ولایت عهدی نعوذبلله متهم به دنیادوستی کردند و گفتند چرا شما به سمت مامون خبیث می روید در حالی که پدرتان در زندان پدر او بود؟!

اما ایشان با رضایت به خواست الهی هجرت کردند.

همچنین است که آن حضرت (علیه السلام) به عنوان عالم آل رسول (صل الله علیه وآله وسلم) شناخته می شوند چراکه این علم در زمان مامون و طی برگزاری مناظرات تجلی خاص یافت و مامون می کوشید علم امام (علیه السلام) را زیر سوال ببرد اما عکس این اتفاق رخ داد.

این همانند عصر امامین صادقین (علیهم السلام) است که دعای مومنین مستجاب شد و امویان و عباسیان به خود مشغول بودند و فرصت برای بروز علم امامان (علیه السلام) فراهم شد تا جایی که می دانیم تنها امام ششم (علیه السلام) چهار هزار شاگرد داشته اند.

اما برای پاسخ دقیق به چرایی تقارن دهه کرامت با ایام ولادت باسعادت ثامن الائمه (علیه السلام) باید گفت کرامت و بزرگواری ایشان در مزین کردن ایران به وجود مبارکشان، اصلی ترین دلیل این نامگذاری است چراکه حضور نورانی و مقدس آن حضرت (علیه السلام) ایران را مرکز حقیقی تشیع و اسلام ناب قرار داد؛ علاوه بر این به برکت ایشان و اعتقاد به امامت آن حضرت (علیه السلام) است که شیعه اثنی عشری هویت می یابد یعنی هر کسی که به امامت ایشان معتقد باشد، شیعه اعثنی عشری است.

مدرسه ی علمیه ی حضرت خدیجه کبری(س) شهرستان:سوسنگرد

عنوان مقاله:«علل سلب توفیق امورعبادی ازدیدگاه اسلام»

استادراهنما:سرکارخانم سیاحی

 پژوهشگر:سیده کوثرعلوی زاده

 سال:شهریور97

چکیده

        انسان همواره برای رسیدن به کمال تلاش میکندوبرای محقق شدن این امرنیازمندشرایطی میباشداز جمله این شرایط همراهی عوامل واسباب مادی وغیرمادی است.که اگراین شرایطفراهم نشودمطلوب حاصل نمیشودوهدف نهایی هرفردمسلمان بندگی خداوکمال یافتن درابعادروحی واخلاقی است وازآنجاییکه داشتن توفیقدرانجام عبادات وعمل صالح راه رسیدن به بندگی وقرب الهی رابرای انسان آسانترمیکندبایدبرای دستیابی به این موهبت الهی تلاش کرد،درقرآن وروایات توصیه های باارزش فراوانی دررابطه باراههای دستیابی به توفیق بیان شده است که عمل به آنها انسان رابه سوی سعادت ونیک بختی سوق میدهد.

     توفیق که یکی ازالطاف ونعمتهای الهی است سبب میشودکه خدای متعال اسبابی راموافق خواهش بنده قراردهدوبرای تحقق یک امرخوب وسایل رابه گونه ای تنظیم کندکه مقصودحاصل گرددوسلب توفیق به این معناست که بنده باارتکاب گناه یاری وکمک خداوندمتعال راازدست بدهداین نعمت الهی دارای اسباب و عواملی میباشدکه انسان باانجام آنها به توفیق دست یافته وباترک آنهاازرحمت پروردگارمحروم میمانداین عوامل وشاخصه هارامیتوان ازآیات وروایات استخراج نمودوازآنهابه عنوان عوامل زمینه سازتوفیق نام برد.

       مجموعه حاضرباعنوان عوامل سلب توفیق درامورعبادی ازدیدگاه اسلام به بررسی اسباب وزمینه هایی میپردازدکه منجربه توفیق یاعدم توفیق میشود.

        این تحقیق ازنظرهدف کاربردی است وروش آن  به صورت(توصیفی –تحلیلی ) بوده وروش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای میباشد.

کلیدواژه: توفیق- عبادت