بارها شنیده ایم که طلبه و یا همکاری می گوید:

(( دیگرحال و حوصله خواندن این کتاب را ندارم )) یا

((آنقدرازاین کتاب خسته شده ام که قابل گفتن نیست)) و یا

((هرچقدرمیخوانم مثل اینکه کمتر یاد می گیریم)) و یا

((ده بار خواندم و تکرار کردم ولی بازهم یاد نگرفتم))

به راستی مشکل چیست ؟

 ←آیا برای یادگیری درس واقعا” باید ۱۰ بار کتاب را خواند ؟

 ←آیا باید دروس خود را پشت سرهم مرورکرد؟

 ←و آیا بایددهها بار درس راتکرارکردتا یادگرفت ؟

مطمئنا” اگر چنین باشد ، مطالعه کاری سخت و طاقت فرسا است . اما واقعیت چیزی دیگر است . واقعیت آن است که این گروه از فراگیران ، روش صحیح مطالعه را نمی دانند و متاسفانه در مدرسه و دانشگاه هم چیزی راجع به چگونه درس خواندن نمی آموزند . یادگیری و مطالعه ، رابطه ای تنگاتنگ و مستقیم با یکدیگر دارند، تا جایی که می توان این دو را لازم و ملزوم یکدیگر دانست. برای اینکه میزان یادگیری افزایش یابد باید قبل از هرچیز مطالعه ای فعال و پویا داشت .

شیوه صحیح مطالعه ،چهار مزیت عمده زیر را به دنبال دارد:
۱- زمان مطالعه را کاهش میدهد.
۲- میزان یادگیری را افزایش میدهد .
۳-مدت نگهداری مطالب در حافظه را طولانی تر می کند.
۴- بخاطر سپاری اطلاعات را آسانتر می سازد.
برای داشتن مطالعه ای فعال وپویانوشتن نکات مهم درحین خواندن ضروری است تابرای مرورمطالب،دوباره کتاب را نخوانده ودر زمانی کوتاه ازروی یادداشتهای خودمطالب رامرور کرد.
یادداشت برداری ، بخشی مهم و حساس از مطالعه است که باید به آن توجهی خاص داشت . چون موفقیت شما را تا حدودی زیاد تضمین خواهد کرد و مدت زمان لازم برای یادگیری را کاهش خواهد داد. خواندن بدون یادداشت برداری یک علت مهم فراموشی است.

شش روش مطالعه:

۱-خواندن بدون نوشتن: روش نادرست مطالعه است . مطالعه فرآیندی فعال و پویا است وبرای نیل به این هدف بایداز تمام حواس خود برای درک صحیح مطالب استفاده کرد. باید با چشمان خود مطالب را خواند، باید در زمان مورد نیازمطالب را بلند بلند ادا کرد و نکات مهم را یادداشت کرد تا هم با مطالب مورد مطالعه درگیر شده و حضوری فعال و همه جانبه در یادگیری داشت و هم در هنگام مورد نیاز ، خصوصا” قبل از امتحان ، بتوان از روی نوشته ها مرور کرد و خیلی سریع مطالب مهم را مجددا” به خاطر سپرد .

۲- خط کشیدن زیر نکات مهم:این روش شاید نسبت به روش قبلی بهتر است ولی روش کاملی برای مطالعه نیست چرا که در این روش بعضی از افراد بجای آنکه تمرکز و توجه بروی یادگیری و درک مطالب داشته باشند ذهنشان معطوف به خط کشیدن زیر نکات مهم می گردد .حداقل روش صحیح خط کشیدن زیر نکات مهم به این صورت است که ابتدا مطالب را بخوانند و مفهوم را کاملا” درک کنند و سپس زیر نکات مهم خط بکشند نه آنکه در کتاب بدنبال نکات مهم بگردند تا زیر آن را خط بکشند .

۳- حاشیه نویسی: این روش نسبت بدو روش قبلی بهتر است ولی بازهم روشی کامل برای درک عمیق مطالب و خواندن کتب درسی نیست ولی می تواند برای یادگیری مطالبی که از اهمیتی چندان برخوردار نیستند مورد استفاده قرار گیرد.

۴- خلاصه نویسی : در این روش شما مطالب را میخوانید و آنچه را که درک کرده اید بصورت خلاصه بروی دفتری یادداشت می کنید که این روش برای مطالعه مناسب است و از روشهای قبلی بهتر می باشد چرا که در این روش ابتدا مطالب را درک کرده سپس آنها را یادداشت می کنید اما بازهم بهترین روش برای خواندن نیست .

۵- کلید برداری :کلید برداری روشی بسیار مناسب برای خواندن و نوشتن نکات مهم است . در این روش شما بعد از درک مطالب ، بصورت کلیدی نکات مهم را یادداشت می کنید و در واقع کلمه کلیدی کوتاهترین، راحتترین ،بهترین و پرمعنی ترین کلمه ای است که با دیدن آن، مفهوم جمله تداعی شده و به خاطر آورده می شود .

۶- خلاقیت و طرح شبکه ای مغز: این روش بهترین شیوه برای یادگیری خصوصا” فراگیری مطالب درسی است .در این روش شما مطالب را میخوانید بعد از درک حقیقی آنها نکات مهم را به زبان خودتان و بصورت کلیدی یادداشت می کنید و سپس کلمات کلیدی را بروی طرح شبکه ای مغز می نویسد ( در واقع نوشته های خود را به بهترین شکل ممکن سازماندهی می کنید و نکات اصلی و فرعی را مشخص می کنید)تا در دفعات بعد به جای دوباره خوانی کتاب ، فقط به طرح شبکه ای مراجعه کرده وبا دیدن کلمات کلیدی نوشته شده بروی طرح شبکه ای مغز ، آنها را خیلی سریع مرور کنید . این روش درصد موفقیت تحصیلی شما را تا حدود بسیار زیادی افزایش میدهد و درس خواندن را بسیار آسان می کند. و بازده مطالعه را افزایش میدهد.

شرایط مطالعه
((بکارگیری شرایط مطالعه یعنی بهره وری بیشتر از مطالعه ))

شرایط مطالعه ، مواردی هستند که با دانستن ، بکارگیری و یا فراهم نمودن آنها ، می توان مطالعه ای مفیدتر با بازدهی بالاتر داشت و در واقع این شرایط به شما می آموزند که قبل از شروع مطالعه چه اصولی را به کار گیرید ، درحین مطالعه چه مواردی را فراهم سازید و چگونه به اهداف مطالعاتی خود برسید و با دانستن آنها می توانید با آگاهی بیشتری درس خواندن را آغاز کنید و مطالعه ای فعالتر داشته باشید :
۱- آغاز درست :برای موفقیت در مطالعه ،باید درست آغازکنید.
۲- برنامه ریزی : یکی از عوامل اصلی موفقیت ، داشتن برنامه منظم است .
۳- نظم و ترتیب: اساس هر سازمانی به نظم آن بستگی دارد .
۴-حفظ آرامش: آرامش ضمیر ناخود آگاه را پویا و فعال میکند.
۵- استفاده صحیح از وقت : بنیامین فرانکلین، ((آیا زندگی را دوست دارید؟ پس وقت را تلف نکنید زیرا زندگی از وقت تشکیل شده است .))
۶- سلامتی و تندرستی: عقل سالم در بدن سالم است .
۷- تغذیه مناسب: تغذیه صحیح نقش مهمی در سلامتی دارد.
۸- دوری از مشروبات الکلی : مصرف مشروبات الکلی موجب ضعف حافظه می شود .
۹ - ورزش : ورزش کلید عمر طولانی است .
۱۰- خواب کافی: خواب فراگیری و حافظه را تقویت می کند.
۱۱ - درک مطلب: آنچه در حافظه بلند مدت باقی می ماند ، یعنی مطالب است .

چند توصیه مهم که بایدفراگیران علم ازآن مطلع باشند:

۱- حداکثر زمانی که افراد می توانند فکر خود را بروی موضوعی متمرکز کنند بیش از ۳۰ دقیقه نیست ، یعنی باید سعی شود حدود ۳۰ دقیقه بروی یک مطلب تمرکز نمود و یا مطالعه داشت و حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه استراحت نمود سپس مجددا” با همین روال شروع به مطالعه کرد.

۲- پیش از مطالعه از صرف غذاهای چرب و سنگین خودداری کنید. و چند ساعت پس از صرف غذا مطالعه نمائید چون پس از صرف غذای سنگین بیشتر جریان خون متوجه دستگاه گوارش میشود تا به هضم و جذب غذا کمک کند و لذا خونرسانی به مغز کاهش می یابد و از قدرت تفکر و تمرکز کاسته میشود . از مصرف الکل و دارو هم خودداری فرمائید همچنین غذاهای آردی مثل نان و قندی قدرت ادراک و تمرکز را کم می کند نوشابه های گازدارهم همینطور هستند.

۳- ذهن آدمی با هوش است اگر یادداشت بردارید خود را راحت از حفظ و بیاد سپاری مطالب می کند و نیز همزمان نمی توانید هم مطلبی را بنویسید و هم گوش دهید . پس در حین مطالعه لطفا” یادداشت برداری ننمائید .

صفحات: 1· 2

← کتاب 200 داستان از فضایل و  مصایب و کرامات حضرت زینب،تالیف عباس عزیزی-انتشارات صلاه، قیمت1850تومان

← کتاب کرامات الحسینیه، تالیف سیدمحمدحسین محمودی، موسسه ی انتشاراتی لاهوت، قیمت1100تومان

← کتاب کرامات العباسیه، تالیف سید محمدحسی محمودی، موسسه ی انتشاراتی لاهوت، قیمت1200تومان

رویای صادقانه ی آیت الله بهجت درباره ی شهید دستغیب:زمانی که آیت الله بهجت و آیت الله دستغیب در

درس آیت الله شیخ محمدکاظم شیرازی شرکت می جستند، یک بار آقای بهجت در حالی که آقای دستغیب

حضور داشتند برای استاد خوابی را نقل می کند. به استاد می گوید:در خواب دیدم که نامه های فراوان از

شیراز برای ایشان(آقای دستغیب) آمد و از ایشان درخواست شد به شیراز مراجعت نماید،ایشان نپذیرفت.

بعد عده ای با طومار آمدند،بازنپذیرفت،سپس عده ای دوباره با طومار آمدندو ایشان پذیرفت. وقتی به شیراز

واردشد استقبال گرمی از ایشان به عمل آمد و مردم برای استقبال از ایشان از نقاط مختلف گرد آمده و

ایشان را باعَلَم و بیرق به مسجد بزرگ شهر بردند، و ایشان نماز جماعت اقامه نمودند و تمام علمای شهر

به اتفاق به ایشان اقتداکردند. و نماز جماعت بسیار باشکوهی برگزارشد.آقای دستغیب از این خواب بسیار

تعجب می کندو می گوید:اینها تاکنون اتفاق افتاده.استاد می گوید:پس به شیراز سفرکن،چراکه خواب آقای

بهجت رویای صادق است. آقای دستغیب اصرارمی کند که من نمی توانم بروم. می خواهم درس بخوانم.به

هرحال،سرانجام می پذیرد و راهی شیراز می شود و در آنجا تمام جزئیات را که آقای بهجت فرموده بود،می

بیند.

منبع:فریادگرتوحید

تهیه وتنظیم:موسسه ی تحقیقاتی فرهنگی اهل بیت، ص201.

جهت رفع عصبانیت

از آیت الله کشمیری)رحمت الله علیه) سوال شد برای عصبانیت چه ذکری خوب است؟ایشان فرمودند:« لا اله الا الله». همچنین آیت الله فرمودند:« به عقیده ی کامل فراوان :«اللهم صل علی محمد وآل محمد».
شخصی از حضرت آیت الله بهجت پرسید: برای درمان خشم چه کنیم؟
آقا فرمودند:« برخودت خشمگین شو اگر ذکری هم می خواهی بسیار صلوات بفرست».
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی،ص 13 (برگرفته از کتاب نفس مطمئنه، ص30).

جهت علاج غرور

شخصی از آیت الله بهجت (رحمت الله علیه) پرسیدند:جهت علاج غرور چه راهی توصیه می فرمایید؟ ایشان فرمودند:« ذکر بسیار«لا حول ولا قوه الا بالله».
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی،ص12( برگرفته از کتاب مکارم الاخلاق ،ج2،ص71).

برای دوری از ریا

شخصی از آیت الله بهجت پرسید: برای دوری از ریا چه باید کرد؟
ایشان فرمودند:« باعقیده کامل فراوان :« لا حول ولا قوه الا بالله گفتن».
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی،ص12(برگرفته از کتاب به سوی محبوب ،ص70).

جهت نورانیت قلب و عافیت

آیت الله کشمیری فرمودند:« ذکر«الحی» هفتاد مرتبه صبح ها برای نورانیت قلب و عافیت (سلامتی و صحت قلب) خوب است».
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی،ص18، (برگرفته از کتاب صحبت جانان، ص68).

جهت تثبیت ایمان

حضرت آیت الله بهجت فرمودند:« در آخر الزمان زیاد این ذکر را بگویید« یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک» ای خدا و رحمت گستر و ای مهربان ای گرداننده و زیرو رو کننده ی دل ها، دل مرا به دین خود استوار گردان».
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی،ص25(برگرفته از کتاب اذکار نافعه ، ج2، ص83).

جهت رفع ترس

مرحوم نخودکی اصفهانی (رحمت الله علیه) در نامه ای برای رفع ترس می گوید:… هر روز صبح و هر شب هفت مرتبه بگوید:
«بسم الله الرحمن الرحیم لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم» و اگر امر مهم باشد100 مرتبه 100شب بخواند».
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی، ص119(برگرفته از کتاب مکارم الاخلاق، ج2، ص155).

جهت زیادی حافظه

از بزرگان، منقول است که اگر کسی این دعا را بنویسد و بشوید وبیاشامد در صبح ناشتا هر چه را بشنود فراموش نکند ان شاء الله، دعا این است:
«بسم الله نور به کتابک قلبی واشرح به صدری و اطلق به لسانی بقولک و بحولک لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم».
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی، ص108).

برای رفع مشکلات بزرگ دنیوی واخروی

وضو بگیرید و دست ها را به سوی آسمان بلند کنید و هفت بار « یا الله» بگویید.
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی، ص90).

جهت دوری افکار بد از ذهن

برای دورکردن افکار بد از ذهن، ذکر مبارک« لا اله الا الله» و ذکر شریف «لا حول و لا قوه الا بالله» را زیاد تکرار کنید.
(منبع: ذکرهای نجات بخش، مهدی عباسی، ص90).

صفحات: 1· 2

آقاي من ؛

مولاي غريب من ؛

اي مسافر بيابانهاي تنهايي ؛

مضطر فاطمه عليها السلام ؛

اسير آل محمد عليهم السلام ؛ پدر مهربان اهل عالم ؛

ميخواهم غربتت را حكايت كنم ؛ غربتي كه دوازده قرن است ريشه دوانيده ؛ غربتي كه اشك آسمان و زمين را جاري ساخته ؛ غربتي كه حتي براي برخي محبانت ؛ غريب و ناشناخته است ؛ غربتي كه اجداد طاهرينت پيش از تولد تو بر آن گريسته اند .

متحيرم كدامين مصراع از اين مثنوي « هفتاد من كاغذ » را بازخواني كنند ؟ كدام سطر ، كدام صحفه و كدام فصل از مجلدات اين كتاب قطور را باز نويسم ؟

من از تصوير اين غربت و غم ناتوانم .

از كجا آغاز كنم ؟ از خود بگويم يا از ديگران ؟ از نسلهاي گذشته بگويم يا از نسل امروز ؟ از دوستان شكوه كنم يا از دشمنان ؟ از عوام گلايه كنم يا از خواص ؟

از آناني بگويم كه خاطر شريف تو را مي آزارند ؟ از آنها كه دستان پدرانه و مهربانت را خونريز معرفي ميكنند ؟ از ؟آنها كه چنان برق شمشيرت را به رخ ميكشند كه حتي دوستانت را از ظهورت ميترسانند ؟ از آنها كه تورا به دور دستها تبعيد ميكنند ؟ از آنها كه تورا دست نيافتني جلوه ميدهند ؟ از آنها كه به نام تو مردم را به دكه هاي خويش فرا ميخوانند ؟ از آنها كه همواره برطبل نوميدي مي كوبند و زمان ظهورت را دور مي پندارند ؟ از آنها كه تورا آنگونه كه خود مي پسندند - و نه آنگونه كه هستي و ميخواهي - نشان ميدهند ؟ آنها كه غيبتت را به منزله « نبودنت » تلقي ميكنند ؟

مولاي من …….. گويا همه چيز ، دست به دست هم داده است تا شما در غربت بمانيد ! لشكريان ابليس هم روز و شب در كارند . نميدانم چه كساني واقعا تورا و ظهور تورا ميخواهند ؟ خدا مي داند و تو ! اما اين را ميدانم كه پس از گذشت دوازده قرن از شروع غيبت ، هنوز پيروز اين ميدان ، ابليس و لشكريان انس و جن اويند كه در كشاكش غيبت و ظهور ، شب ظلماني غيبت را تا هم اكنون امتداد داده اند .

از خود آغاز مي كنم كه اگر هر كس از خود شروع كند ، امر فرج اصلاح خواهد شد .

ميخواهم به سوي تو برگردم . يقين دارم بر گذشته هاي پر از غفلتم كريمانه چشم مي پوشي ؛ مي دانم توبه ام را قبول ميكني و با آغوش باز مرا ميپذيري ؛ ميدانم در همان لحظه ها ، روزها و سالهاي غفلت هم ، برايم دعا ميكردي . من از تو گريزان بودم ؛ اما تو هم چون پدري مهربان ، دورادور مرا زير نظر داشتي …. العفو …. العفو !

اين شكايت را به كجا بريم كه نه تنها بي خبران دور از آبادي ، حتي برخي مومنان و مقدسان نيز شنيدند از غربت حضرت بقية الله عليه السلام را تاب ندارند ؟! خدايا ! عجب حجاب ضخيمي ؟ چه غربت عجيبي ؟!!

آري ! شايد گفتن از غربت امام عصر ارواحنا فداه كمي عجيب وغريب به نظر برسد ! احتمالا برخي خواهند پرسيد : مگر امام زمان عليه السلام هم غريب است ؟ شايد برخي ديگر ، به كار بردن اين گونه تعابير را فاقد مبناي اعتقادي و از موضع احساس و بر خ.استن از ذوقيات نويسنده بدانند شايد برخي نيز اساسا طرح چنين موضوعاتي را خارج از عرف تلقي كرده و آن را نپسندند ، . چرا كه ما به طور معمول ، از غربت ساير ائمه عليهم السلام مطالب زيادي شنيده و ميشنويم .

مولاي متقيان حضرت علي عليه السلام را به حق ، اول مظلوم عالم ميدانيم .
هر ساله در ايام فاطميه ، به ياد مصائب و مظلوميت حضرت زهرا عليها السلام اشگ ماتم ميريزيم و بايد هم اينگونه باشد .

به هر مناسبت و در هر مصيبتي ، بر مظلوميت حضرت سيد الشهدا عليه السلام و اهل بيت مكرمش مي گرييم و بايد بگرييم .

شنيدن نام قبرستان بقيع ، غم و اندوه را بر دلهايمان مينشاند .

بر غربت امام موسي بن جعفر عليه السلام در سياه چال هاي بغداد اشك غم از ديدگان جاري مي كنيم .
با تمام وجود ، امام رضا عليه السلام را « غريب الغربا » مي خوانيم .

امام دهم و يازدهم را « عسكريين » لقب داده ايم ؛ حاكي از آنكه اين دو پيشوا تمام عمر را در پادگان خلفاي عباسي محصور و تحت نظر بودند و مگر مظلوميتي بالاتر از اين قابل تصور است ؟

اما به غربت امام زمان عليه السلام كمتر انديشيده يا اصلا فكر نكرده ايم و اين خود اولين بيت از اين مثنوي « هفتاد من كاغذ » است . ناآگاهي از غربت امام عصر عليه السلام يا باور نداشتن غربت ايشان يا غفلت از اين غربت ، اولين وجه از « غريبي » امام زمان است .

مولاي من ؛ آرزو داشتم مرا عبدالمهدي مي ناميدند .

دوست داشتم از همان اول ، اذان عشق تو را در گوشم زمزمه كرده بودند .

اي كاش از ابتدا مرا براي تو نذر كرده ، حلقه ي غلامي ات را بر گوشم افكنده بودند !
اي كاش كامم را با نام تو برمي داشتند و حرز تو را همراهم مي كردند !
مهدي جان ! دوست داشتم با نام نامي تو زبان باز ميكردم . اي كاش آن اواائل كه زبان گشودم نزديكانم مرا به گفتن « يا مهدي » وا مي داشتند !

اي كاش مهد كودكم ، مهد آشنايي با تو بود . كاشكي در كلاس اول دبستان ، آموزگارم ، الفباي عشق تو را برايم هجي مي كرد . و نام زيباي تورا سر مشق دفتر چه تكليفم قرار مي داد .

در دوره ي راهنمايي ، هيچ كس مرا به خيمه سبز تو راهنمايي نكرد .
در سالهاي دبيرستان ، كسي مرا با تو - كه مدير عالم امكان هستي - پيوند نزد .
در كتاب جغرافي ما ، صحبتي از « ذي طوي » و « رضوي » نبود .
در كلاس تاريخ ، كسي مرا با تاريخ غيبت ، غربت و تنهايي تو آشنا نساخت .
در درس ديني ، به ما نگفتند « باب الله » و « ديان دين » حق تويي .
دريغ كه در كلاس ادبيات ، آداب ادب ورزي به ساحت قدس تو را گوش زد نكردند !
افسوس كه در كلاس نقاشي ، چهره ي مهربان تو را برايم به تصوير نكشيدند !
چرا موضوع انشاء ي ما ، به جاي « علم بهتر است يا ثروت » از تو و ظهور تو و روشهاي جلب رضايت تو نبود ؟!

مگر نه بي تو ، نه علم خوب است و نه ثروت ؟

كاش در كنار زبان بيگانه ، زبان گفتگو با تو را نيز - كه آشنا ترين و ديرين ترين مونس فطرتهاي بشر است - به ما ميآموختند ! اي كاش - وقتي براي آموختن يك زبان خارجي به زحمت مي افتادم - به من ميگفتند : او تمامي زبانها و گويشها و لهجه ها …….. و حتي زبان پرندگان را ميداند و ميشناسد .

((برگرفته از کتاب آشتی با امام عصر - علی هراتیان))